Η συσχέτιση του άγχους με την ψωρίαση απασχολεί την επιστημονική κοινότητα εδώ και δεκαετίες. Το 1954 δημοσιεύτηκε το πρώτο άρθρο, που περιέγραψε το ρόλο του συναισθηματικού stress στην εμφάνιση και την έξαρση της ψωρίασης και αποτέλεσε το έναυσμα για τη διενέργεια μια πλειάδας μελετών πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.
Υπάρχουν πλέον αρκετά δεδομένα στη διεθνή βιβλιογραφία για το ρόλο του stress, ως ενός σημαντικού εκλυτικού παράγοντα στην πυροδότηση της ψωρίασης σε γενετικά προδιατεθειμένα άτομα, μέσω πολύπλοκων ανοσολογικών και μη μηχανισμών.
Πολυάριθμες μελέτες επιβεβαιώνουν την παρουσία ενός ή περισσοτέρων δυσάρεστων συναισθηματικών γεγονότων πριν την εμφάνιση ή την υποτροπή της ψωρίασης. Ειδικότερα, τα υψηλά επίπεδα άγχους του ασθενούς σχετίστηκαν με συχνότερα επεισόδια έξαρσης της νόσου.
Επιπρόσθετα, η ίδια η ψωριασική νόσος αποτελεί μια καθημερινή και σημαντική αιτία ψυχολογικής επιβάρυνσης των πασχόντων. Ένα μεγάλο μέρος του καθημερινού τους άγχους σχετίζεται με τη γνώμη των άλλων ανθρώπων, την αντίδραση του οικογενειακού και φιλικού τους περιβάλλοντος αλλά και την αδυναμία των ίδιων να κατανοήσουν πλήρως τη φύση του νοσήματός τους.
Το 82.9% περίπου των ασθενών με ψωρίαση υιοθετούν μια στάση άρνησης της κατάστασής τους: κρύβουν το δέρμα τους και αποφεύγουν δραστηριότητες που θα αποκαλύψουν τα πάσχοντα μέρη του σώματός τους.
Μπαίνει λοιπόν ο ψωριασικός ασθενής ασυναίσθητα σε έναν φαύλο κύκλο, όπου το συναισθηματικό stress πυροδοτεί την ψωρίαση και η ψωρίαση συντηρεί και μεγεθύνει το καθημερινό του άγχος.
Όλα αυτά καθιστούν τη συνεργασία ασθενούς-δερματολόγου ύψιστης σημασίας για την ομαλή πορεία της νόσου. Εκτός από τη δυνατότητα τροποποίησης της θεραπείας με στόχο την πρόληψη των υποτροπών της νόσου, επιτυγχάνεται έγκαιρη αναγνώριση πρώιμων σημείων ενδεικτικών ψυχικής διαταραχής, που χρήζουν περαιτέρω προσέγγισης και αντιμετώπισης. Στοχεύοντας σε μια ολιστική προσέγγιση της νόσου, όλοι οι ασθενείς θα πρέπει να θεραπεύονται με ένα διεπιστημονικό τρόπο και μια ασθενοκεντρική προσέγγιση. Οι δερματολόγοι αποτελούν τον πυλώνα σε όλη αυτήν την προσπάθεια, γιατί αυτοί πρώτοι παρατηρούν, αξιολογούν και κατευθύνουν σωστά τους ασθενείς που χρήζουν ψυχιατρικής/ψυχολογικής υποστήριξης.
Επιμέλεια κειμένου Μάγδα Μανώλη, Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος , Dermomedica
